Men vroeg mij opnieuw een stukje te schrijven voor het personeelsblad. iets over dat mijn vorige bijdrage ‘niet duidelijk was’. Onzin natuurlijk.
Nou had ik helemaal geen zin in een bijdrage, dat mag u gerust van me weten. Zo’n flauw ‘éven voorstellen’ stukje waarin Hans van Administratie mag uitleggen dat hij de het hier prima naar z’n zin heeft maar dat hans’s grote passie toch z’n miniatuurmodelbouw project van treinstation Utrecht wat hij bij z’n moeder op zolder heeft gebouwd en waar hij “graag op z’n fluitje blaast”. Waarna collega’s de andere dag bij het koffiezetapparaat zeker zullen zeggen: “Goh Hans, dat wist ik niet joh, dat jij zo’n waanzinnig interessant individu bent!” Lijkt mij onwaarschijnlijk.
Nee, dan zou ik liever van de gelegenheid gebruik maken om te vertellen hoe ik nog voor de toenmalige BVD in Leningrad ( U kent het waarschijnlijk als Sint-Petersburg, maar voor mij zal het altijd Leningrad blijven!) een Frans lid van het Olympisch comité moest ‘ompraten’. Helaas mag ik daar niet verder over uitweiden, maar geláchen dat we hebben met die Russen! Geláchen! Chtob vse byli zdorovy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten